اینترنت (یا 'Net، یا Net) شبکه‌ای تشکل یافته از بسیاری شبکه‌های متمایز و کوچکترِ کامپیوترها می‌باشد. گر چه، نگاه به آن تنها به عنوان مجموعه‌ای از کامپیوترها، گمراه کننده است، زیرا اکثر آن کامپیوترها در حال استفاده توسط انسانها می‌باشند. آگاهی از اینکه چطور با یک کامپیوتر رفتار شود یک مهارت با اهمیت است، اما دانستن آن که چگونه با سایر افرادی که در حال استفاده از کامپیوتر می‌باشند، نیازمند برخی ملاحظات اضافی است.
اینترنت قطع نظر از جزییات، می‌تواند به چند پروتکل(قرارداد) متمایز یا روشهای پذیرفته شده برای تبادل اطلاعات، تقسیم بشود. این پروتکل‌ها شامل SMTP (انتقال الکترونیکی نامه)، HTTP (انتقال اَبَرمتن، برای صفحات وب)، IRC ((مکالمه اینترنتی با دیگران)، NNTP (انتقال اخبار در شبکه)، و مانند آنها می‌باشد. کامپیوترها از این پروتکل‌ها برای مبادله اطلاعات با یکدیگر استفاده می‌کنند -- اما آنها همچنان مطابق درخواست عوامل انسانی این کار را انجام می‌دهند.
به عنوان انسان، ما نرم‌افزاری را انتخاب می‌کنیم که برقراری ارتباط با سایر انسانها( یا کامپیوترها )را به مناسب‌ترین روش برای ما میسر کند. نرم‌افزار یک واسط(راه ورود) به آنچه غالبا به یک جایگاه تعبیر می‌کنیم، به ما ارائه می‌کند. به عنوان مثال ما از «انجمن‌های وب» به عنوان محل‌هایی که مردم می‌توانند برای صحبت با یکدیگر به آنجا بروند، صحبت می‌کنیم. بعلاوه، ما «گروههای خبری»، «فهرستهای پستی»، «اطاقهای گفتگو» و غیره را داریم. موقعی که ما در ویژگی‌های اصلی نرم‌افزار ماهر شویم، تمام این موارد را به عنوان مکان‌هایی می‌بینیم که سایر افرادی که می‌توانیم با آنها صحبت کنیم، در آنجا هستند. ما واژه‌هایی را به کار می‌بریم که تجربه جسمانی‌مان را وانمود می‌کنند -- «رفتن»، «صحبت کردن»، «گفتن» -- حتی موقعی که واقعاً حرکت نمی‌کنیم یا در حال استفاده از صدایمان نیستیم.
درست به طوریکه مردم در «دنیای واقعی» به روشهای متفاوتی تأثیر متقابل بر یکدیگر دارند، در «فضای مجازی» تعامل‌های مشابهی وجود دارد. موافقت کردن مردم، مخالفت کردن، استدلال کردن، دوست داشتن یکدیگر، بد آمدن از یکدیگر، شکل گرفتن دوستی‌ها، رقابت کردن، کمک کردن، مانع شدن، بی‌احترامی نمودن، تحریک نمودن، وغیره. و به دلیل آنکه مردم به طور آسانتر از دنیای واقعی می‌توانند در فضای مجازی باهم ملاقات کنند(برای ملاقات دوست سنگاپوری خود هیچ نیازی نیست سوار جت بشوید و به سنگاپور پرواز کنید)، این تعامل‌های اجتماعی می‌تواند به طور فوق‌العاده سریعی رخ بدهد.
همیشه گروههای پویا به شدت اهمیت دارند. «مکان‌ها»، جایی که مردم در آنجا با یکدیگر ملاقات می‌کنند غالبا مجموعه خصوصیاتی را رشد می‌دهد که منحصر به فرد برای آن فضاها می‌باشد. یک اطاق گپ AOL فضای بسیار متفاوتی با یک انجمن وب لینوکس دارد که هر کدام نیز با یک فهرست پستی در باره پنیرها بسیار متفاوت هستند. بازهم، وجوه مشترک بسیاری وجود خواهد داشت. این صفحه کوشش می‌کند برخی خصوصیات مشترک اجتماعات مجازی ، قواعدشان (نوشته یا نانوشته) را شرح بدهد، و یک اشاره اولیه است، برای روشهایی که افراد می‌توانند با یکدیگر به طور کارآمدتری تعامل کنند.
یک راهنما برای رفتار اجتماعی، آداب معاشرت نامیده می‌شود. بنابراین یک راهنمای رفتارهای اجتماعی جهت اینترنت، آداب معاشرت اینترنت، یا net etiquette نامیده می‌شود.
مندرجات
تلاش‌های شما برای گفتگو با یک اجتماع موجود، در صورتی که شما شیوه‌ای مشابه سایر اعضای آن اجتماع اتخاذ کنید، با سهولت بسیار بیشتری پذیرفته خواهد شد. علاوه‌براین، اگر بحث داغی در جریان باشد، احتمالاً توجه کامل از طرف جمع دریافت نمی‌کنید.
بنابراین، قدم اول به منظور برقراری ارتباط، گوش کردن به آن چیزی است که فعلاً در جریان است. آیا آنها در حال مباحثه در خصوص موضوعی هستند؟ چند دقیقه(برای انجمن‌های محاوره‌ای مانند chat، و زمان طولانی‌تر برای فهرستهای پستی) صبر کنید و ببینید قدری فروکش می‌کند. در ضمن، توجه نمایید که آنها به چه زبانی صحبت می‌کنند، اگر لهجه دارند با کدام لهجه آن، آیا املا و دستورزبان و نشانه‌گذاری صحیح به کار می‌برند، یا آنکه میانبرها، اختصارات، یا متن جایگزین مرسوم است، و مانند آن.
اگر در یک انجمن انگلیسی صحبت می‌کنند، شما باید با بیشترین استطاعت خود انگلیسی صحبت کنید. اگر آنها فرانسه سخن می‌گویند، شما باید فرانسه صحبت کنید. اگر آنها متمایل به استفاده از املای صحیح می‌باشند، آنوقت شما باید همنوایی کنید، یا اینکه آنها با سردی از شما پذیرایی می‌کنند. استفاده از اختصاراتی مانند "R" برای "are" و "U" برای "you" و "pls" برای "please" و غیره در بعضی از انجمن‌ها برای شما خصومت شدیدی را به همراه خواهد داشت، اما در سایر انجمن‌ها به طور کامل قابل‌قبول است.
وقتی تردید دارید، به طور قطع باید کوشش خود را به کار ببرید که تا جایی که ممکن است به طور واضح و رسمی صحبت کنید. استفاده زیاد از زبان رسمی، بسیار بسیار بهتر از زبان عامیانه است. همیشه در جایی که می‌بینید سطرها ممتد می‌شوند می‌توانید گرامر و املایتان را ملایم کنید.
در این حالت، Spam چند رفتار متمایز را دربر می‌گیرد:
هر دو مورد توسط اکثر اجتماعات به طور جدی به عنوان قانون‌شکنی در نظر گرفته می‌شوند، مخصوصاً مورد اول. اکثر انجمن‌هایی که دارای انواعی از کنترل‌های دسترسی هستند در اولین علامت spam کردن تجاری، بدون بحث و چشم‌پوشی، از آن کنترل‌ها برای اخراج شما استفاده می‌کنند. بسیاری از انجمن‌ها در صورتی که URLهایی در یادداشت خود قرار بدهید که منابع بالقوه‌ای(شهرت، شانس، امتیازات) در هر نوع بازی آنلاین که تعداد کلیک بر URL را شمارش می‌کند، برای شما تحصیل کند -- که همچنین شکلی از منفعت برای شما می‌باشد -- رفتار مشابهی خواهند نمود.
یک پرسش را تنها در صورتی می‌توانید تکرار کنید که کاملاً اطمینان حاصل کنید در نوبت اول از دست رفته است. این به معنای آن است که پیش از آنکه بی‌تاب شوید، لازم است مدت زمان قابل ملاحظه‌ای برای پاسخ منتظر بمانید. هیچ قاعده کلی برای آنکه مدت انتظار چقدر باید باشد وجود ندارد، کاملاً به انجمن بستگی دارد.
همچنین تکرار کلمه‌به‌کلمه همان پرسش شکل نامناسبی به حساب می‌آید. این امر نشان می‌دهد که شما هیچ اقدام عملی برای حل مشکل خود یا تکمیل بحث به عمل نمی‌آورید. شما مابین تکرار جستجوها باید برای مشکل خود وقت بگذارید، و تکرار پرسش را بر مبنای آنچه آموخته‌اید تنظیم نمایید. برای مثال، «من در <URL را درج کنید> دیدم که نمی‌توانم foo را به طور مستقیم در bar بگذارم، اما آیا راهی هست که بتوانم آن را رفع و رجوع کنم؟ من واقعاً نیاز دارم که foo را در محلی قرار بدهم.»
Troll کردن اغلب موضوع حساسی است، مخصوصاً چونکه مشخص کردن آن قدری دشوار است. به طور خیلی مختصر، یک troll یک فتنه‌انگیز است -- شخصی که بگومگوهایی را برای سرگرمی شروع می‌کند. داخل شدن به اجتماعی که در مورد banjo(نوعی تار) می‌باشد و گفتن آنکه در مقایسه با banjo گیتار چقدر بهتر است، یک نمونه از troll کردن است. اما این عمل اغلب بسیار بیش از این نیرنگ‌آمیز است، و فهم و دریافت trollها کاملاً درونی است.
Trollها معمولاً در اطراف اجتماعات بزرگتر می‌چرخند، زیرا آنها بزرگترین جمع ممکن از مستمعین را می‌طلبند. در انجمن‌های کوچکتر، به ندرت دیده می‌شوند. برخی از تکنیک‌های متداول troll کردن از این قبیل هستند:
یک مبحث مرتبط، metadiscussion زیرنویس 1 خود اجتماع می‌باشد. مدیریت صحیح این مورد می‌تواند ماهرانه باشد، نشان دادن مشکلی که شما می‌بینید یک چیز است، اما راه انداختن گفتار تعصب‌آمیز و جزمی در مورد اینکه افراد چطور باید رفتارشان را به منظور منطبق کردن با برخی ایده‌آل‌های ذهنی تغییر بدهند چیز دیگری است. تلاش برای تغییر یک اجتماع، یا باورهای دیرپای آن، احتمالاً باعث کشمکش می‌گردد.
این در مورد اجتماعاتی صدق می‌کند که پشتیبانی مشورتی ارائه می‌نمایند، اما می‌تواند تا حدودی تعمیم داده شود. وقتی در جستجوی مساعدت در امری هستید، باید قبل از پرسش برای کمک، تکالیف «خودتان» در باب موضوع را انجام بدهید. مطمئن شوید که مستندات مقتضی را خوانده‌اید، همچنین فایل‌های راهنمای عمومی اجتماع را در صورت موجود بودن بخوانید(بخشهای مختلف ذیل را ببینید...). اگر مشکل شما از آن نوع است که می‌توان با آزمون و خطا به حل آن نزدیک شد، اطمینان حاصل نمایید که واقعاً خودتان چند مورد را امتحان کرده‌اید، و برای نشان دادن دقیق آنچه امتحان نموده‌اید و نتایج حاصل از آن آماده باشید. (واضح است که این مطلب برای پردازشهای درمانی غیر قابل برگشت به کار نمی‌رود.)
هیچکس نمی‌خواهد با کمک به شخصی که یک سربار است وقت را تلف کند. البته، مرز میان «سربار» و «نوآموز» ذهنی و شخصی است، واجتماعات مختلف( و اغلب افراد داخل یک اجتماع منفرد) به طور متفاوتی این مرز را ترسیم می‌کنند. قبل از پرسیدن سؤال خودتان، مدتی گوش کردن به پرسشهای سایر اشخاص یک روش بسیار عالی برای دریافتن آنکه چقدر از کار مورد انتظارتان را می‌توانید به تنهایی انجام دهید، خواهد بود (بخش اول بالا را ببینید).
همیشه تلاش کنید خودتان انجام بدهید. اگر شما به طور دانسته تنبلی کنید، از اجتماع به عنوان جایگزینِ خواندن راهنمایی که می‌شناسید استفاده کنید، مقدار زیادی دشمنی به دست خواهید آورد.
یک روش دیگری که افراد علاوه بر انجام ندادن جستجوهای خودشان، به واسطه آن می‌توانند سربار بشوند، ناتوانی در خوب صحبت کردن به آن اندازه که فهمیده شوند، می‌باشد. اغلب، ممکن است شخصی نتواند به زبان عادی انجمن( انگلیسی، اسپانیایی، و غیره) به اندازه کافی خوب صحبت کند -- و در بسیاری حالت‌ها، اگر آشکار باشد که شما بیشترین کوششی را که می‌توانید به کار برده‌اید، انجمن برای این مطلب تخفیف قائل خواهد شد. اما اگر روشن باشد که شما فقط تنبلی می‌کنید، کمتر شخصی برای کمک به شما تمایل خواهد داشت.
هیچ چیز بیش از کوشش برای حل مشکلی که به طور شفاف تعریف نگردیده، ناامید کننده نیست. حتی وخیم‌تر، مشکلی که غلط نمایانده شده است پاسخ‌هایی به شما می‌رساند که در بهترین حالت کار نمی‌کنند، یا وقتی تحریف واقعیت کشف می‌شود، مقدار بسیاری عداوت بدست می‌آورید.
موقعی که مشکل مشخصی دارید از پرسیدن پرسشهای کلی اجتناب کنید. با فرض آنکه مشکل شما در یک دسته بزرگتر طبقه‌بندی می‌شود و آنوقت ارائه یک نمونه «ساده‌سازی شده» از این دسته‌ای که انتخاب نموده‌اید، اقدام نکنید. احتمال بسیار زیادی وجود دارد که مشکل شما آنچه شما تصور می‌کنید نباشد، بنابراین شما همیشه باید به طور دقیق آنچه را که می‌خواهید انجام دهید، مطرح کنید.
مطمئن باشید که مقاصد یا مشکل خود را به طور شفاف معین کرده‌اید. تصور نکنید که انجمن می‌داند شما می‌خواهید چه کار کنید -- آنها نمی‌دانند، مگر اینکه شما به آنها بگویید. دیگران نمی‌توانند آنچه را شما در صفحه نمایش کامپیوتر خود می‌بینید، مشاهده کنند -- مگر آنکه شما به آنها نشان بدهید. ممکن است اشخاص دیگر در حال استفاده از همان نوع کامپیوتر یا همان نرم‌افزاری که شما استفاده می‌کنید، نباشند. ممکن است آنها هرگز بامشکلی که شما می‌بینید مواجه نشده باشند، یا ممکن است بدون دیدن پیغام خطا یا خروجی واقعی که شما در حال دیدن آن می‌باشید، آن را تشخیص ندهند.
تمام اطلاعات پس‌زمینه‌ای لازم را ارائه کنید. اگر این یک مشکل کامپیوتری است، به اجتماع بگویید از چه نوع کامپیوتری استفاده می‌کنید. اگر مشکل نرم‌افزاری است، بگویید که چه نرم‌افزاری به کار می‌برید(از جمله شماره‌های نگارش در صورت امکان). اگر مشکل یک ماشین است, مدل و سال ساخت ماشین را بگویید.
اگر شما در حال استعلام کد هستید، مطمئن شوید کد واقعی را که در حال استفاده هستید ارایه نمایید، زیرا ممکن است تصادفاً آنرا اشتباه تایپ کنید. همیشه آن را لفظ‌به‌لفظ منتقل کنید. (اما از رعایت خط‌مشی اجتماع خود در باره پیغامهای حجیم غافل نشوید.)
مسلماً گاهی اوقات داشتن تصور غلط از دیگران آسان است. حتی موقعی که نمی‌توانید فقط به جای کلماتی که آنها نوشته‌اند، واقعاً آن اشخاص دیگر را ببینید یا صدایشان رابشنوید، وقوع این مورد آسانتر است. باوجوداین، کسانی که به پرسشهای شما پاسخ می‌دهند یا با شما در مورد مباحث مورد علاقه‌تان گفتگو می‌کنند اشخاص هستند، و تحت تأثیر همان مشکلات و محدودیت‌هایی می‌باشند که شما هستید.
هرگز پاسخ‌ها را مطالبه نکنید. شما در اینترنت از هیچ شخص دیگری برای دریافت کمک طلبکار نیستید مگر آنکه بهایی جهت آن به آنها پرداخت می‌کنید، در چنین حالتی، احتمالاً شما به جای یک انجمن وب یا اطاق گفتگو باید مستقیماً با آنها صحبت کنید. اشخاصی که با شما صحبت می‌کنند برای انجام این کار از وقت زندگی خودشان می‌زنند، و ممکن است وقت یا تمایل برای بیش از یک جوابگویی مختصر نداشته باشند. با پرتوقعی شما کمتر محتمل است که افراد بخواهند با شما صحبت کنند. (یک حالت دیگر از این مسئله، موقعی است که شخصی برای دریافت کمک می‌گوید «من عجله دارم.» خُب، متأسفیم. زمینه‌سازی خارج از نزاکت از طرف شما یک حالت اضطراری در طرف ما را وضع نمی‌کند.)
کانالهای تقویت گپ اینترنتی (IRC) اجتماعاتی تشکیل شده پیرامون مباحث خاص هستند، غالباً مباحث فنی (اما نه همیشه ). سرویس‌گیرنده‌های IRC به یک سرویس‌دهنده IRC متصل می‌شوند، افراد برای شناسایی خودشان «نامهای خودمانی» انتخاب می‌کنند. پیغامها توسط سرویس‌گیرنده به IRC سرویس‌دهنده ارسال می‌شوند، که سپس پیغام را با ارسال آن به هر شخص (سرویس‌گیرنده) متصل به همان کانال تکرار می‌کند. همینطور پیغامها سطرهای متنی با طول محدود شده می‌باشند(معمولاً حدود 200 تا 250 کاراکتر). گاهی اوقات رنگ و نشانه‌گذاری‌ها از آنها زدوده می‌شود (اما گاهی اوقات خیر، به کانال بستگی دارد).
«گپ زنی» با استفاده از این نرم‌افزار تقریباً لحظه‌ای است، پیغامهای ارسالی توسط یک سرویس‌گیرنده به طور خیلی سریع توسط سایر سرویس‌گیرنده‌ها مشاهده می‌گردد(به طور معمول در کمتر از یک ثانیه).همینطور، افراد بسیاری برای مدتهای طولانی به طور پیوسته پیغامهای کانال را می‌خوانند، این امر شانس بسیار خوبی به شما می‌دهد که پیغام شما ظرف چند لحظه دیده شود. این رویه با فهرستهای پستی یا گروههای خبری Usenet یا انجمن‌های وب، جایی که پیغامهای شما ممکن است ساعت‌ها توسط سایر اشخاص دیده نشود، به طور برجسته‌ای تفاوت دارد.
همینطور، کانالهای IRC برخی قواعد تخصصی آداب معاشرت را برای حفظ سلامت کانال(و اعضای آن) تکامل بخشیده‌اند:
لزوم پشتیبانی از سرویس‌گیرنده‌های IRC سایر افراد که در بسیاری موارد نامتجانس هستند، علاوه بر جوابگویی هرتعداد سؤال که آنها عملاً وارد کرده‌اند، دلسرد کننده است. اگر شما نمی‌فهمید که سرویس‌گیرنده IRC شما چطور کار می‌کند ،آنوقت شما یک بار مضاعف بر دوش افراد کانال قرار می‌دهید. (یک استثنا برای این مطلب، یک کانال اختصاص یافته به کانال سرویس‌گیرنده IRC مخصوص شما می‌باشد، که این جایی است که اگر مستندات را متوجه نمی‌شوید باید برای دریافت کمک اقدام نمایید.)
برخی سرویس‌گیرنده‌های IRC، و تعدادی اسکریپت که افراد به عنوان افزودنی به سرویس‌گیرنده‌هایشان به کار می‌برند، کارهایی انجام می‌دهند که توسط بعضی کانالها نامطلوب محسوب می‌گردند. به عنوان مثال، در بسیاری از کانالها ویژگی‌هایی مانند «وقتی خارج می‌شوم اعلام کن» یا «وصل مجدد خودکار در صورت قطع ارتباط» بی ادبی در نظر گرفته می‌شوند.
برای خواندن مستندات سرویس‌گیرنده خود یا لااقل بخشهای اول آن، وقت صرف کنید.چگونگی اتصال به سرویس‌دهنده‌های مختلف IRC (یا شبکه) و کانالها را، چگونه سوییچ کردن میان آنها را یاد بگیرید. تعدادی از گزینه‌های معتبر و مخصوصاً هر گزینه‌ای که سرویس‌گیرنده شما تنظیم می‌کند و برای شما منحصر بفرد است یا با سایر سرویس‌گیرنده‌ها تفاوت دارد را بیاموزید.
اگر می‌خواهید با سرویس‌گیرنده خود تمرین کنید، اکثر سرویس‌دهنده‌های IRC اجازه می‌دهند یک کانال جدید سیال ایجاد کنید و در حالیکه هنوز به طور واقعی وجود ندارد برای اتصال به آن تلاش کنید. شما کانالی خواهید داشت تماماً برای خودتان، جایی که بدون مزاحمت برای سایر افراد می‌توانید تمرین کنید.
هر کانال یک «topic»(مبحث) ماندگار دارد، که رشته‌ای از متن است که برای آن در نظرگرفته شده تا توسط همه اشخاص موقعی که وارد کانال می‌شوند خوانده شود.بسته به کانال، مبحث ممکن است URLهایی برای اسناد پرسشهایی که به طور مکرر پرسیده شده‌اند، یا سایر آموزشهایی که لازم است دنبال کنید، به شما ارایه کند.
اکثر سرویس‌گیرنده‌های IRC وقتی شما وارد کانال می‌شوید topic را نمایش خواهند داد، اگرچه گاهی اوقات در انبوه سایر متن‌ها (فهرست نامهای کاربری و غیره) گم می‌شود. اغلب، می‌توانید با تایپ /topic در سرویس‌گیرنده خود، دوباره آن را بخوانید -- اما وقتی شک دارید به طوریکه در بالا پیشنهاد شد، مستندات سرویس‌گیرنده‌تان را بخوانید.
اگر کانال شما یک FAQ (پرسشهایی که مکرراً پرسیده شده‌اند) دارد، حتماً قبل از هرگونه پرسشی آن را بخوانید. پرسیدن پرسشهایی که در FAQ پوشش داده می‌شوند تنبلی یا گستاخی محسوب می‌گردند. احتمال زیادی وجود دارد که پرسش شما قبلاً بارها مطرح گردیده و پاسخ آن بیان شده باشد، و غالباً FAQ پاسخ‌هایی را که شما نیاز دارید شامل می‌شود.
وقتی اشخاص می‌پرسند «آیا هیچکس اینجا هست؟» یا « می‌توانم یک سؤال در باره _ _ _ بپرسم؟»، آزار دهنده است، اگر شما پرسشی دارید و صلاحدید فوق را پیروی کرده‌اید، آنوقت بفرمایید و آن را بپرسید. اگر هیچکس پاسخ نداد، آنوقت کمی صبر کنید. اگر کانال نخواهد پرسشهایی در مورد آنچه شما می‌پرسید را بپذیرد، به شما خواهند گفت(و اغلب جایی را که شما می‌توانید چنان مواردی را بپرسید به شما پیشتهاد خواهند نمود).
یکی از اصلی‌ترین دلایلی که چرا اعضای کانال IRC پرسشهایی مانند «چه کسی می‌تواند در مورد _ _ _ به من کمک کند؟» را دوست ندارند، آن است که پاسخ «من می‌توانم» معمولاً به وسیله رگباری از پیغامهای خصوصی توسط پرسش کننده دنبال می‌شود. که ما را پیش می‌برد به:
هرگز یک پرسش را فقط از یک نفر در کانال نپرسید، مگراینکه حقیقتاً یک پرسش خصوصی برای آن شخص باشد که شما نمی‌خواهید هیچ شخص دیگری آن را ببیند. یک کانال معمولاً افراد بسیاری دارد که می‌توانند پرسش شما را پاسخ بدهند.
پرسشهای ارسال شده به یک فرد ممکن است بهترین جواب را برای شما حاصل نکند، زیرا ممکن است فرد دیگری نسبت به شخص انتخابی شما حقیقتاً دارای درک بهتری از موضوع باشد.
افرادی که پرسشهای مطرح شده به طور خصوصی دریافت می‌کنند، بعید است مایل به پاسخ گویی به آنها باشند، به علت اینکه تلاش برای پاسخ به «یک پرسش فقط برای یک نفر» هدر دادن وقت است، در حالیکه پرسش و پاسخ آن می‌توانست به جای آن در کانال، یعنی جایی که همه از آن سود خواهند برد، مطرح گردد.
این مطلب به شدیدترین وجه برای پیغامهای خصوصی (ارسال شده با فرمان /msg یا معادل آن، بسته به سرویس‌گیرنده شما) صدق می‌کند، اما برای پرسشهایی که با مقدم کردن نام یک شخص، در کانال پرسیده می‌شوند، با درجه شدت کمتری صدق می‌کند. محتمل نیست که«توقع» پاسخی از یک عضو ویژه اجتماع، به خوبی پذیرفته شود.
برخی کانالها برای پاسخگویی به پرسشها یا توزیع اطلاعات دارای برنامه‌های AI(هوش مصنوعی) به نام «chatbot» یا «bot» می‌باشند. ارسال پیغامهای شخصی به برنامه‌های bot تشویق می‌شود، زیرا bot شکیبایی نامحدودی دارد (برخلاف انسان مالک آن)، و آنچه که bot می‌تواند به شما پاسخ بدهد یک پرسش کوچکتری از پرسشهایی است که افراد در کانال به آنها رسیدگی می‌کنند.
یادگیری آنکه چطور و چه وقت با یک bot صحبت کنیم وقت و تجربه لازم دارد، اکثر آنها فوق‌العاده ساده می‌باشند و تنها پرسشهایی را که از کلیدواژه‌های مخصوصی ترکیب شده باشند جواب می‌دهند. بهترین روش یادگیری این مطلب مشاهده کارکرد دیگران با آن و سپس امتحان کردن خودتان است. بسیار بهتر است این تجربیات به جای کل کانال بااستفاده از /msg (یا معادل آن در کانال شما) انجام بشود.
بسیاری از کانالها دارای رهنمودی در این مورد می‌باشند که بدون آنکه مایه دردسر قلمداد بشوید، چند سطر از متن را می‌توانید به ردیف ارسال کنید. این تعداد به طور گسترده‌ای متغیر است، به کانال و چگونگی فعالیت آن بستگی دارد -- در کانال بزرگتر و فعال‌تر آستانه تحمل «flooding» پایین‌تر خواهد بود. وقتی در این باره تردید دارید، قبل از اینکه مقادیر زیادی متن را مستقیماً در یک کانال IRC درج نمایید، سؤال کنید.
خط باریکی میان ارائه اطلاعات ضروری برای تشریح مشکل شما و flood کردن وجود دارد. زیرا IRC یک گپ تقریباً بلادرنگ با سایر افراد است، برای پیش‌گیری از اتلاف وقت، غالباً اطلاعات به تدریج محو می‌گردند. در حالیکه در بسیاری از فهرستهای پستی ارائه مقدار فراوان جزییاتی که شاید نامربوط از کار درآیند خوب است،در بسیاری از کانالهای IRC ناپسند شمرده می‌شود.
اگر مشکل شما نیاز به نشان دادن اطلاعات بسیار دارد (برای مثال، 10 سطرِ کُد در برنامه‌ای که شما روی آن کار می‌کنید)، آنوقت شما باید اطلاعات را در جایی روی یک سرویس‌دهنده وب 3 قرار بدهید و یک URL به آن بدهید -- اما تنها بعد از تشریح مشکل به اندازه کافی، این کار را انجام بدهید! آمدن به یک کانال IRC گفتن کی میتونه در مورد http://paste.site/paste123456 به من کمک کنه، بدون یک توضیح بیشتر، یک انحراف بزرگ است. (این با این حقیقت آمیخته است که اکثر این قبیل مشکلات درج شده(paste) به جای 10 سطر کُد، صدها سطر خواهند بود....)
مشکل خود را به یک اندازه قابل مدیریت کاهش بدهید. اگر شما یکصد سطر برنامه دارید که درست عمل نمی‌کند، اما 50 سطر ابتدای آن تنها برای نمایش یک منو می‌باشد، حذف آن 50 سطر از برنامه(از یک کپی برنامه) را آزمایش کنید و ببینید بازهم برنامه بد رفتار می‌کند. اگر چنین کنید، آنوقت شما مشکل را به نصف کاهش داده‌اید! با کنار گذاشتن قسمتهایی از برنامه که به نظر می‌رسد ارتباطی به مشکل شما ندارند ادامه بدهید، تا به کوچکترین برنامه ممکن که مشکل شما را نمایش می‌دهد، برسید و سپس در مورد آن سؤال کنید. اغلب عمل نمودن به این رویه، کاملاً به شما کمک خواهد نمود که واقعاً خودتان مشکل را کشف کنید، و آنوقت حتی نیازی به پرسش نخواهید داشت.)
این مطلب مخصوصاً در کانالهای شلوغ اهمیت دارد. شما باید تا آنجا که ممکن است، پرسش خود را طوری تهیه کنید تا در اندازه یک سطرمنفردِ IRC (تقریباً 200 تا 250 بایت) باشد. به آن طریق، اشخاص تمام پرسش شما را به یکباره می‌بینند.
بسیاری افراد که در IRC به پرسشها پاسخ می‌دهند، واقعاً هر چند وقت یکبار صفحه نمایش را برای بررسی پرسشهای جدیدی که می‌توانند پاسخ بگویند مرور می‌کنند. اگر شما پرسش خود را به چند سطر تجزیه کنید، و مخصوصاً در صورتیکه تأخیری بین سطرهای شما باشد، بوسیله سطرهای سایرین، پرسش شما پراکنده خواهد شد که متصل کردن تکه‌ها به یکدیگر را فوق‌العاده دشوار می‌سازد. این به معنای آنست که تقلای بیشتری از یک خواننده برای خواندن و فهمیدن پرسش شما می‌طلبد، که به سهم خود احتمال دریافت یک پاسخ خوب را برای شما کمتر می‌سازد.
در کانالهای کمتر شلوغ، ممکن است پرسیدن یک پرسش در چند قسمت خوب باشد. مطابق معمول، شما باید رهنمودها یا استانداردهایی را به کار ببرید که معیار کانالی است که در آن هستید.
آداب معاشرت شبکه (آخرین ویرایش 2010-05-24 23:33:36 توسط GreyCat)
مترجم: metadiscussion به معنی بحث درجه دوم: به جای صحبت در مورد موضوعات مباحثات جاری، بحث در باره خودِ بحث، از قبیل سبک آن، شرکت کنندگان آن و غیره. (بازگشت)
مترجم: flood به معنی روانه کردن مقادیر بسیاری متن در یک کانال IRC می‌باشد، و مخصوصاً وقتی متن کسل کننده‌ای باشد و سایر کاربران در حال انجام یک مکالمه جدی باشند، نوعی بی‌ادبی است. (بازگشت)
مترجم: برای این منظور برخی سایت‌ها سرویس‌های خاصی به نام سرویس paste را ارایه می‌کنند، به عنوان نمونه paste.ubuntu.com که می‌توانید آن متن طولانی را در آن وارد کنید و سپس لینک صفحه‌ای که دریافت می‌کنید را در پرسش خود درج نمایید (بازگشت)